het is een hel, ik vergat al mijn gebeden en ik zit met bier terwijl er sommigen zijn die eten ellende, ik klaag met een volle maag voor dat er sommigen zijn die honger hebben en geen hebben niets, het ziet er altijd rooskleuriger uit op de buurman, maar diep van binnen, heb ik gelijk? denk van niet, ik zou me graag nuttig willen voelen maar ik voel me nutteloos, ik denk dat ik ben dom, door geluk in het leven, ik hou van poëzie schrijven, het stelt me in staat om stoom afblazen, dromen en besteden mijn dagen, wie ben ik om te klagen? de arme dwaas, ik zou graag willen helpen de anderen maar ik heb ellende met mij de arme apostel.